Infographic

ปี 2024 ทั่วโลกจะมีคนว่างงานเพิ่มขึ้น 2 ล้านคน อัตราการว่างงานเพิ่มเป็น 5.2% จากการคาดการณ์เมื่อต้นปี 2024 องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) คาดว่าปีนี้ทั่วโลกจะมีผู้ว่างงานเพิ่มขึ้น 2 ล้านคน อัตราการว่างงานทั่วโลกจะเพิ่มขึ้นเป็น 5.2% วันที่ 10 มกราคม 2024 รอยเตอร์ (Reuters) รายงานว่า องค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) เผยคาดการณ์ว่า อัตราการว่างงานทั่วโลกจะเพิ่มขึ้นเป็น 5.2% ในปีนี้ โดยสาเหตุหลักมาจากการว่างงานที่เพิ่มขึ้นในประเทศเศรษฐกิจพัฒนาแล้ว รายงานนี้ยังบอกอีกว่า การจ้างงานจะเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยในกลุ่มประเทศรายได้ปานกลางระดับบนในช่วง 2 ปีข้างหน้า แต่การจ้างงานในประเทศรายได้น้อยและประเทศรายได้ปานกลางระดับล่างจะยังคงแข็งแกร่ง ISAN Insight and Outlook พามาเบิ่ง สถานะการณ์สรุป อัตราการว่างงานของแต่ละประเทศใน CLMV ในปี 2023 ที่ผ่านมา ประเทศไทย จำนวนแรงงานทั้งหมดในประเทศ  : 40.8 ล้านคน จำนวนคนว่างงานในประเทศ        : 371,000 คน เปอร์เซ็นต์ของคนว่างงานคิดเป็น  : 0.91% ประเทศลาว จำนวนแรงงานทั้งหมดในประเทศ   : 3.17 ล้านคน จำนวนคนว่างงานในประเทศ         : 38,040 คน เปอร์เซ็นต์ของคนว่างงานคิดเป็น   : 1.2% ประเทศพม่า จำนวนแรงงานทั้งหมดในประเทศ   : 22.88 ล้านคน จำนวนคนว่างงานในประเทศ         : 664,000 คน เปอร์เซ็นต์ของคนว่างงานคิดเป็น   : 2.9 % ประเทศเวียดนาม จำนวนแรงงานทั้งหมดในประเทศ   : 56.1 ล้านคน จำนวนคนว่างงานในประเทศ         : 900,000 คน เปอร์เซ็นต์ของคนว่างงานคิดเป็น   : 1.6% ประเทศกัมพูชา จำนวนแรงงานทั้งหมดในประเทศ   : 9.17 ล้านคน จำนวนคนว่างงานในประเทศ         : 21,930 คน […]

. โรคร้ายเป็นปัญหาสุขภาพที่รบกวนหลายๆคนอยู่บ่อยครั้ง บ้างก็เกิดจากการดูแลสุขภาพไม่ดี เช่น อาหารการกิน พฤติกรรมการใช้ชีวิต ซึ่งสามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน รวมถึงพระภิษุ-สามเณร ด้วยเช่นกัน . วันนี้ทางอีสานอินไซต์จะขอพาทุกท่านมาดูโรคร้าย สาเหตุที่พระภิษุ-สามเณร ป่วยมากที่สุด 3 อันดับแรกในแต่ละเขตสุขภาพ ของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ โดยมีข้อมูลดังนี้ . เขตสุขภาพที่ 7 มีจังหวัด ขอนแก่น, มหาสารคาม, ร้อยเอ็ด และกาฬสินธุ์ 1.เบาหวาน: ผู้ป่วย 2,414 รูป 2.ความผิดปกติของฟันและโครงสร้าง: ผู้ป่วย 2,298 รูป 3.ความดันโลหิตสูง: ผู้ป่วย 2,048 รูป   เขตสุขภาพที่ 8 มีจังหวัด บึงกาฬ, หนองบัวลำภู, อุดรธานี, เลย, หนองคาย, สกลนคร และนครพนม 1.ความผิดปกติของฟันและโครงสร้าง: ผู้ป่วย 2,484 รูป 2.เบาหวาน: ผู้ป่วย 2,339 รูป 3.ความดันโลหิตสูง: ผู้ป่วย 2,156 รูป   เขตสุขภาพที่ 9 มีจังหวัด นครราชสีมา, บุรีรัมย์, สุรินทร์ และชัยภูมิ 1.ความดันโลหิตสูงที่ไม่มีสาเหตุนำ: ผู้ป่วย 3,465 รูป 2.เบาหวาน: ผู้ป่วย 3,411 รูป 3.ความผิดปกติของฟันและโครงสร้าง: ผู้ป่วย 3,222 รูป   เขตสุขภาพที่ 10 มีจังหวัด ศรีสะเกษ, อุบลราชธานี, ยโสธร, อำนาจเจริญ และมุกดาหาร 1.ความผิดปกติของฟันและโครงสร้าง: ผู้ป่วย 2,135 รูป 2.เบาหวาน: ผู้ป่วย 1,756 รูป 3.ความดันโลหิตสูงที่ไม่มีสาเหตุนำ: ผู้ป่วย 1,620 รูป . หมายเหตุ: 1.เขตสุขภาพที่ 7 – 10 เป็นเขตสุขภาพของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 2.จำนวนผู้ป่วยนับรวมเฉพาะ พระภิษุ-สามเณร ในเขตสุขภาพที่ 7 – 10 ตามที่กระทรวงสาธารณสุขได้บันทึกไว้เท่านั้น ไม่ได้หมายถึงจำนวนพระภิษุ-สามเณร ทั้งหมดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ   ที่มา: กระทรวงสาธารณสุข . . ติดตาม ISAN Insight & Outlook ทุกช่องทางได้ที่ https://linktr.ee/isan.insight #ISANInsightAndOutlook

ISAN Insight สิพามาเบิ่ง สถานะการณ์เงินเฟ้อในลาวเป็นจังได๋แหน่   . อัตราเงินเฟ้อที่สูงสามารถสร้างผลกระทบต่อเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศนั้นๆ กระจายไปสู่ภาคธุรกิจ รวมถึงผู้คนในประเทศ ทั้งในด้านของ การลดการเติบโตทางเศรษฐกิจ ความไม่แน่นอนทางการเงิน ต้นทุนการผลิตที่สูงขึ้น จนถึงกำลังซื้อที่ลดลงของผู้บริโภค จากราคาสินค้าที่สูงขึ้นและรายได้ตามไม่ทันเงินเฟ้อ อีกทั้งเงินเฟ้อที่สูงยังสามารถเป็นปัจจัยหนุนให้ค่าเงินในประเทศนั้นๆอ่อนค่าลงไปได้อีกด้วย    . อัตราเงินเฟ้อในลาวเคยสูงถึง 41.3%  ในเดือนกุมภาพันธุ์ปี 2566 อัตราเงินเฟ้อในลาวพุ่งสูงขึ้น จากวิกฤติโควิด 19 ซึ่งทำให้หนี้ต่างประเทศของลาวเพิ่มสูงขึ้นจากการกู้เงินเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจภายในประเทศ บวกกับหนี้ก่อนหน้าที่ลาวได้มีการลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานร่วมกับจีน ส่งผลให้หนี้ต่างประเทศของลาวมีสูงถึง 1.38 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐฯ หรือเทียบเท่ากับ 108% ของ GDP ในปลายปี 2566 ทำให้เงินกีบอ่อนค่าลงและต้นทุนในการนำเข้าสินค้าจากต่างประเทศมีสูง ส่งผลต่อเนื่องไปยังราคาสินค้าภายในประเทศที่สูงขึ้นเช่นกัน   . การปรับตัวลงของอัตราเงินเฟ้อในลาว ข้อมูลล่าสุดของเดือนพฤศจิกายน ปี 2567 พบว่า อัตราเงินเฟ้อของงลาวมีแนวโน้มปรับตัวลดลงอย่างต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 5 ซึ่งข้อมูล ณ ปัจจุบันจะเห็นได้ว่า ลาวมีอัตราเงินเฟ้อลดลงมาอยู่ที่ 18.3% ซึ่งแม้ว่าอัตราเงินเฟ้อของลาวจะลดลงอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ยังคงอยู่ในระดับที่สูงและน่าเป็นกังวล   . การเพิ่มอัตราดอกเบี้ยของธนาคารแห่งประเทศลาว (BOL) ภายในปี 2567 ธนาคารแห่งประเทศลาวได้มีการปรับเพิ่มอัตราดอกเบี้ยถึง 3 ครั้ง ครั้งแรกเมื่อวันที่ 7 มี.ค.เพิ่มอัตราดอกเบี้ยจาก 7.5% เป็น 8.5% ครั้งต่อมาเมื่อวันที่ 12 มิ.ย.เพิ่มจาก 8.5% เป็น 10% และล่าสุดเมื่อวันที่ 27 ส.ค. เพิ่มจาก 10% เป็น 10.5% และยังคงอัตราดอกเบี้ยไว้จนถึงปัจจุบัน  ส่งผลให้อัตราเงินเฟ้อลาวทยอยปรับตัวลดลงอย่างต่อเนื่อง   ประเด็นที่น่าสนใจเกี่ยวกับ เศรษฐกิจลาว หนี้ต่างประเทศสูง 1.5 หมื่นล้าน USD กำหนดจ่ายปีละ 1.3 พันล้าน USD จีนเป็นเจ้าหนี้รายใหญ่มากกว่า 50% ทุนสำรองที่มีเพียง 1.8 พันล้าน USD หนี้สาธารณะ 108% ของ GDP ผลกระทบจาก covid ลาวฟื้นตัวช้า สินค้าส่งออกมีน้อย และกระจุกตัวในสินค้าไม่กี่อย่าง ค่าเงินกีบอ่อนค่ารุนแรง คนในประเทศเลือกใช้เงินตราต่างประเทศ USD หยวน บาท ส่งผลให้เครื่องมือด้านเศรษฐกิจของรัฐบาลใช้ได้ไม่มีประสิทธิภาพเท่าที่ควร การพิมพ์เงิน QE ที่เป็นนโยบายการเงิน ช่วยให้เงินหมุนในระบบได้ไม่เต็มที่ อีกทั้งยิ่งกระตุ้นการอ่อนค่าของเงินกีบเนื่องจากคนในประเทศไม่นิยมใช้ ( supply ลาวกีบเพิ่ม USD มีเท่าเดิม) จีนถูกกล่าวหาว่าเป็นผู้ดึงลาวเข้าสู่กับดักหนี้ จากโครงการรถไฟความเร็วสูงจีน – ลาว

. ภาคอีสาน หรือภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเรา ทุกท่านต่างทราบดีว่าเป็นภูมิภาคที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ทั้งด้านพื้นที่และจำนวนประชากร โดยอำเภอเมืองในแต่ละจังหวัดมักเป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจ และการปกครอง การศึกษาเกี่ยวกับขนาดพื้นที่ของอำเภอเมืองในภาคอีสานจึงช่วยให้เราเข้าใจถึงความแตกต่างของศักยภาพในแต่ละจังหวัดได้ชัดเจนมากขึ้น   ทางอีสานอินไซต์จึงจะพาทุกท่านมาดูขนาดพื้นที่อำเภอเมืองใน 20 จังหวัดของภาคอีสานกันว่ามีพื้นที่เท่าไหร่กันบ้าง และหากพิจารณาถึงพื้นที่และศักยภาพของเศรษฐกิจพบว่ามีความเชื่อมโยงกันอย่างปฎิเสธไม่ได้ ตัวอย่างเช่น อำเภอเมืองของจังหวัดสกลนครมีพื้นที่กว้างขวางถึง 1,496 ตารางกิโลเมตร คิดเป็น 16% ของพื้นที่ทั้งจังหวัด ทำให้อำเภอนี้สามารถการพัฒนาทั้งในด้านการเกษตรและอุตสาหกรรมได้ด้วย ในขณะที่อำเภอเมืองของจังหวัดมหาสารคาม ซึ่งมีพื้นที่เพียง 558 ตารางกิโลเมตร หรือ 10% ของพื้นที่จังหวัด อาจมีความเหมาะสมสำหรับการพัฒนาชุมชนเมืองและบริการด้านการศึกษา   อีกตัวอย่างที่น่าสนใจคือ จังหวัดนครราชสีมา อำเภอเมืองมีพื้นที่ 853 ตารางกิโลเมตร คิดเป็น 5% ของทั้งจังหวัด ซึ่งสะท้อนถึงความหนาแน่นในพื้นที่ชุมชนและความพร้อมด้านเศรษฐกิจ ส่วนอำเภอเมืองของจังหวัดบึงกาฬ มีพื้นที่เพียง 406 ตารางกิโลเมตร หรือ 3% ของจังหวัด แม้จะเล็กกว่า แต่ยังมีศักยภาพในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจเชิงเกษตรและการท่องเที่ยว   ฉนั้นในการศึกษาขนาดพื้นที่ของอำเภอเมืองใน 20 จังหวัดของภาคอีสานจะช่วยให้เห็นถึงความแตกต่างและเอกลักษณ์ของแต่ละพื้นที่ ข้อมูลนี้ไม่เพียงสะท้อนถึงศักยภาพในการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ที่สำคัญคือยังชี้ให้เห็นโอกาสในการวางแผนและส่งเสริมการใช้ทรัพยากรให้เกิดประโยชน์สูงสุดในแต่ละจังหวัดอีกด้วย . อ้างอิงจาก: กระทรวงพลังงาน . ติดตาม ISAN Insight & Outlook ทุกช่องทางได้ที่ https://linktr.ee/isan.insight   #ISANInsightAndOutlook #อีสาน #ISAN #อีสานอินไซต์ #Business #Economy #ธุรกิจ #เศรษฐกิจ #ธุรกิจอีสาน #เศรษฐกิจอีสาน #ขนาดอำเภอ #ขนาดอำเภออีสาน #อำเภอเมือง #อำเภอในอีสาน

ISAN Insight สิพามาย้อนเบิ่ง เหตุการข้อพิพาทพื้นที่ทับซ้อนไทย – กัมพูชา เป็นมาจังได๋   . ไทย กับกัมพูชานับว่าเป็นเพื่อนบ้านที่มีประวัติศาสตร์ร่วมกันมาอย่างยาวนาน โดยเฉพาะในภาคอีสาน ที่มีพื้นที่พรมแดนติดกับประเทศกัมพูชา ทำให้คนในพื้นที่ชายแดนในภาคอีสานมีการใช้วัฒนธรรมบางส่วนร่วมกันกับกัมพูชา ไม่ว่าจะเป็น ด้านประเพณี ศาสนา รวมถึงสถาปัตยกรรม แต่ยุคสมัยล่าอาณานิคม ไทยได้สูญเสียดินแดนบางส่วนในกัมพูชา ณ ปัจจุบันให้กับฝรั่งเศสไป ทำให้เกิดการปิดกั้นด้านการติดต่อระหว่างประเทศของคนในพื้นที่เพิ่มขึ้นเป็นเวลากว่า 90 ปีที่กัมพูชาอยู่ภายใต้ฝรั่งเศส   . ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 กัมพูชาได้ประกาศเอกราชจากฝรั่งเศส และได้ยึดเอาเส้นแบ่งเขตแดนที่เคยอยู่ในสนธิสัญญาสยาม – ฝรั่งเศสเป็นหมุดในการขีดเส้นเขตแดนประเทศโดยใช้เส้นสันปันน้ำที่ฝรั่งเศสจัดทำขึ้น ซึ่งในบางกรณีไทยไม่ได้ยอมรับแผนที่เหล่านั้นอย่างเป็นทางการ ทำให้ในแถบชายแดนบางพื้นที่กลายเป็นพื้นที่ทับซ้อนที่ต้องมีการเจรจาตกลงกัน เนื่องจากเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ    . ข้อพิพาทคดีปราสาทพระวิหารที่ถูกตัดสินไปเมื่อปี พ.ศ.2505  โดยศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ เริ่มจากมีบทความในปี พ.ศ.2501 ที่พาดพิงจากกัมพูชาถึงการใช้กำลังทหารเข้ายึดปราสาทเขาพระวิหารโดยไทย และสื่อวิทยุจากฝั่งกัมพูชาก็พยายามผลักดันเรื่องนี้จนเกิดกระแส การทวงคืนปราสาทพระวิหารจากไทย แม้ว่าจะยังไม่รุนแรงมากนัก แต่เนื่องจากอาชญกรรมในแถบชายแดนที่เกิดขึ้น ทำให้รัฐบาลไทยในขณะนั้นได้เสนอให้มีการดำเนินการตรวจสอบเส้นเขตแดน แต่ก็ไม่ได้รับการตอบสนองจากรัฐบาลกัมพูชา ทำให้ความสัมพันธ์เริ่มทรุดลงอย่างรวดเร็ว    ต่อมารัฐบาลของไทยได้ประกาศสถานการณ์ฉุกเฉินในพื้นที่จังหวัดที่ติดกับกัมพูชา อีกทั้งยังมีการเดินขบวนของคนไทยเพื่อประท้วงกัมพูชาในการอ้างกรรมสิทธิเหนือเขาพระวิหาร และมีการโจมตีโต้ตอบกันระหว่างสื่ออยู่เรื่อยๆ นำไปสู่การตัดสัมพันธ์ทางการทูตและฟ้องร้องต่อศาลโลกในที่สุด   ศาลยุติธรรมระหว่างประเทศได้ตัดสินคดีของเขาพระวิหารด้วยคะแนนเสียง 9 ต่อ 3 และยกให้ตัวปราสาทพระวิหารเป็นของกัมพูชาในที่สุด เนื่องจากในอดีตไทยเคยพบว่ามีปัญหาพื้นที่ทับซ้อนนี้อยู่แล้ว แต่ยังคงใช้แผนที่ที่แสดงว่าปราสาทพระวิหารเป็นของกัมพูชาอยู่ และพิจารณาว่ารัฐบาลไทยในขณะนั้นได้ยอมรับว่า ฝรั่งเศส มีอำนาจอธิปไตยเหนือเขาพระวิหารเป็นเวลายาวนานถึง 50 ปีมาแล้ว จึงทำให้เป็นการยอมรับไปโดยปริยาย   . กรณีพิพาทพรมแดนไทย – กัมพูชา พ.ศ.2554 นับเป็นการพิพาทระหว่างประเทศที่ค่อนข้างรุนแรงระหว่างไทยและกัมพูชา เนื่องจากเกิดการปะทะกันทางกำลังทหารระหว่าง 2 ประเทศ และหลายพื้นที่ชายแดนในอีสานใต้ได้ประกาศเป็นพื้นที่ประสบภัยพิบัติสงคราม อีกทั้งยังมีทหารและพลเรือนเสียชีวิตหลายราย    เหตุการณ์ความขัดแย้งเริ่มต้นจากการขึ้นทะเบียนปราสาทพระวิหารเป็นมรดกโลกของทางกัมพูชา ซึ่งได้ขีดเส้นล้ำเข้ามายังพื้นที่ทับซ้อนที่บริเวณพื้นที่รอบๆปราสาท ซึ่งทางไทยได้ออกมาโต้แย้งและเกิดการชุมนุมประท้วงเพื่อเรียกร้องให้มีการตรวจสอบด้านการแบ่งเขตแดนอีกครั้ง และทางกัมพูชาจึงได้เปลี่ยนแผนที่แบ่งเขตแดนใหม่ซึ่งจดทะเบียนเฉพาะตัวปราสาทเท่านั้นโดยไม่ล้ำเข้ามาในพื้นที่ของไทย โดยที่ทางสำนักงานสภาความมั่นคงแห่งชาติได้มีการพิจารณาเห็นชอบแล้ว   ต่อมาได้มีการเดินประท้วงจากฝั่งไทยเนื่องจากไม่ได้มีการเปิดเผยแผนที่ให้ประชาชนรับรู้ในกรณีข้อพิพาทปราสาทพระวิหาร และได้รวบรวมรายชื่อเพื่อคัดค้านการขึ้นทะเบียนมรดกโลกของทางกัมพูชา แต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งการขึ้นทะเบียนไว้ได้ ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์และการตั้งข้อสงสัยของการตัดสินมากมายจากประชาชนชาวไทย ลุกลามไปจนถึงการปะทะกันทางกำลังทหารของทั้ง 2 ประเทศครั้งแรกภายในวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2552 อีกทั้งยังเกิดเหตุการณ์การชุมนุมประท้วงหลายต่อหลายครั้งและเกิดการปะทะกันในที่ชุมนุมจนทำให้มีผู้ได้รับบาดเจ็บไปจำนวนหนึ่ง    เหตุการณ์ปะทะกันด้วยกำลังทหารในพื้นที่ชายแดนลากยาวไปจนกระทั่งปี 2554 ที่กัมพูชาได้ยื่นคำร้องต่อศาลยุติธรรมระหว่างประเทศเพื่อขอให้ศาลตีความคำพิพากษาคดีปราสาทพระวิหาร พ.ศ. 2505 และยื่นคำร้องต่อศาลเดียวกันเพื่อขอให้ศาลระบุมาตรการคุ้มครองชั่วคราวเพื่อรักษาสิทธิของกัมพูชาอย่างเร่งด่วน ซึ่งปัจจุบันคดีดังกล่าวยังอยู่ในระหว่างกระบวนพิจารณาของศาล   . พื้นที่ทับซ้อนในแถบอีสานใต้ ณ ปัจจุบัน ปัจจุบันพื้นที่ในแถบชายแดนไทย – กัมพูชาในจังหวัด อุบลราชธานี ศรีสะเกษ สุรินทร์ และบุรีรัมภ์ยังคงมีพื้นที่ทับซ้อนที่ไม่ได้มีเส้นแบ่งเขตแดนที่ชัดเจนอยู่ ซึ่งได้มีการสำรวจและกำกับดูแลจากหลายหน่วยงานของภาครัฐอยู่เรื่อยๆ อีกทั้งชาวบ้านในแถบชายแดนก็ยังมีการใช้พื้นที่ร่วมกัน ทั้งในการทำเกษตรกรรมรวมไปถึงการค้าชายแดน   . พื้นที่ทับซ้อนทางทะเล และความกังวลของคนไทยในเรื่องเกาะกูด การขีดเส้นแบ่งทางทะเลนับว่าเป็นหนึ่งในปัญหาที่หลายๆประเทศต้องเผชิญคล้ายๆกัน เนื่องจากความต้องการในการใช้ทรัพยากรที่อยู่ใต้ทะเล

ประเทศไทยเป็นหนึ่งในผู้ส่งออกน้ำตาลรายใหญ่ของโลก โดยในปี 2566 ไทยครองตำแหน่งผู้ส่งออกน้ำตาลอันดับ 2 ของโลก ด้วยมูลค่าการส่งออกสูงถึง 4,506 ล้านดอลลาร์สหรัฐ เป็นรองเพียงบราซิลที่เป็นผู้นำด้านการส่งออกน้ำตาลของโลกมาอย่างต่อเนื่อง โดยมีมูลค่าการส่งออกสูงถึง 15,982 ล้านดอลลาร์สหรัฐ สำหรับคู่แข่งที่สำคัญที่มีมูลค่าการส่งออกน้ำตาลใกล้เคียงกับไทย ได้แก่ อินเดียและเยอรมนี ซึ่งมูลค่าการส่งออกของทั้งสองประเทศมีการเปลี่ยนแปลงลำดับกันในแต่ละปีขึ้นอยู่กับปริมาณการผลิตและการส่งออกในช่วงเวลานั้น ๆ  เมื่อพิจารณาด้านผลผลิตอ้อยต่อไร่ จะพบว่าประเทศที่มีผลผลิตอ้อยต่อไร่สูงสุดไม่ได้เป็นประเทศที่ส่งออกน้ำตาลมากที่สุดเสมอไป โดยในปี 2565 ประเทศเปรูมีผลผลิตอ้อยต่อไร่สูงที่สุดในโลกอยู่ที่ 16.88 ตันต่อไร่ ขณะที่บราซิล ซึ่งเป็นประเทศที่ส่งออกน้ำตาลอันดับ 1 ของโลก มีผลผลิตอ้อยต่อไร่อยู่ที่ 11.74 ตันต่อไร่ อินเดีย ซึ่งเป็นอีกหนึ่งผู้ผลิตและส่งออกน้ำตาลรายใหญ่ มีผลผลิตอยู่ที่ 13.59 ตันต่อไร่ ส่วนประเทศไทยมีผลผลิตอ้อยต่อไร่อยู่ที่ 9.66 ตันต่อไร่ จะเห็นได้ว่าประเทศที่ผลผลิตต่อไร่สูงไม่ได้แปลว่าจะส่งออกน้ำตาลได้สูงตาม เนื่องจากกระบวนการผลิตน้ำตาลต้องอาศัยการแปรรูปในโรงงาน ซึ่งมีต้นทุนและกระบวนการที่ซับซ้อน อีกทั้งยังต้องคำนึงถึงปัจจัยอื่น ๆ เช่น ประสิทธิภาพการสกัดน้ำตาลจากอ้อย ความพร้อมของโครงสร้างพื้นฐาน และความสามารถในการแข่งขันในตลาดโลก ทั้งนี้ต้องเข้าใจว่า ต้นอ้อย ≠ น้ำตาล เพราะอ้อยต้องผ่านกระบวนการผลิตก่อนจะแปรรูปเป็นน้ำตาลเพื่อการส่งออกได้ ภาคอีสานถือเป็นแหล่งผลิตน้ำตาลจากอ้อยที่สำคัญที่สุดของประเทศไทย โดยในฤดูกาลผลิตปี 2567/2568 ประเทศไทยมีปริมาณอ้อยรวมทั้งหมด 93.17 ล้านตัน ซึ่งภาคอีสานมีปริมาณอ้อยถึง 45.9 ล้านตัน คิดเป็น 49.26% ของปริมาณอ้อยทั้งประเทศ ภายในภาคอีสานมีโรงงานน้ำตาลทั้งหมด 23 แห่ง โดยส่วนใหญ่เป็นของกลุ่มธุรกิจน้ำตาลรายใหญ่ในประเทศ อย่างไรก็ตาม ยังมีบางโรงงานที่ไม่ได้อยู่ในกลุ่มทุนใหญ่ เช่น บริษัท โรงงานน้ำตาลทรายขาวเริ่มอุดม จำกัด, บริษัท โรงงานน้ำตาลบุรีรัมย์ จำกัด (มหาชน), และบริษัท น้ำตาลเอราวัณ จำกัด เป็นต้น ภาคอีสานขึ้นชื่อในเรื่องสภาพพื้นที่ที่ท้าทายต่อการเกษตร เนื่องจากความแห้งแล้งจัดและปัญหาดินเค็ม ทำให้การเลือกพืชที่จะปลูกในพื้นที่นี้ต้องพิจารณาอย่างรอบคอบ อย่างไรก็ตาม ภาคอีสานกลับเป็นแหล่งปลูก ข้าวหอมมะลิ คุณภาพชั้นหนึ่งของไทย ซึ่งเป็นผลผลิตที่มีชื่อเสียงระดับโลก การปลูกข้าวในภาคนี้ต้องอาศัยการปรับปรุงดินและการบริหารจัดการน้ำอย่างมีประสิทธิภาพ เพื่อรับมือกับความแห้งแล้งและดินที่มีความอุดมสมบูรณ์ต่ำกว่าภูมิภาคอื่น นอกจากข้าวหอมมะลิแล้ว พืชเศรษฐกิจอื่น ๆ ที่ปลูกในภาคอีสาน ได้แก่ อ้อย มันสำปะหลัง ข้าวโพด สับปะรด มะพร้าว และลำไย แม้ว่าพืชเหล่านี้จะมีความเหมาะสมในการปลูกในระดับปานกลาง แต่ด้วยการจัดการด้านการเกษตรที่เหมาะสม สามารถสร้างรายได้และพัฒนาเศรษฐกิจในภูมิภาคนี้ได้อย่างยั่งยืน ขณะที่ภาคกลาเป็นพื้นที่ราบลุ่มที่มีแหล่งน้ำอุดมสมบูรณ์ ทำให้การเลือกปลูกพืชในภูมิภาคนี้เป็นเรื่องที่ไม่ซับซ้อนมากนัก หากพิจารณาพืชที่เหมาะสมที่สุดสำหรับภาคกลาง ข้าว ถือเป็นตัวเลือกอันดับหนึ่ง เนื่องจากลักษณะภูมิประเทศและสภาพดินเอื้อต่อการปลูกข้าวอย่างมาก โดยประเทศไทยมีพื้นที่เหมาะสมสำหรับการปลูกข้าวกว่า 32 ล้านไร่ ซึ่งส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่ภาคกลาง นอกจากข้าวแล้ว ภาคกลางยังเป็นพื้นที่ที่เหมาะสมสำหรับการปลูกพืชเศรษฐกิจอื่น ๆ เช่น อ้อย และ ข้าวโพด ซึ่งสามารถปลูกได้ดีในพื้นที่ที่มีการบริหารจัดการน้ำอย่างเหมาะสม ภูมิภาคนี้จึงเป็นศูนย์กลางการเกษตรที่สำคัญของประเทศด้วยความหลากหลายของพืชที่สามารถเพาะปลูกได้อย่างมีประสิทธิภาพ กลุ่มธุรกิจน้ำตาลที่เลือกตั้งโรงงานในภาคอีสานส่วนใหญ่นั้นเป็นแบรนด์ที่เราคุ้นเคยกันดี โดยกลุ่มที่มีการตั้งโรงงานในภาคอีสานมากที่สุดคือ กลุ่มมิตรผล

ภาคอีสานมีหลายบริษัทที่สามารถเข้าสู่ตลาดหุ้นได้ ซึ่งมีกว่า 17 บริษัท แต่อีสานอินไซต์จะขอยกตัวอย่างมาเพียง 8 ธุรกิจที่เหมือนกันทั้งในตลาดหุ้นและนอกตลาดหุ้น ซึ่งในภาคอีสานเองก็มีบริษัทใหญ่หลายบริษัทที่ยังไม่เข้าสู่ตลาดหุ้นและมีรายได้มากกว่าหลักร้อย-พันล้าน   จะเห็นได้ว่าประเภทธุรกิจอันดับที่ 1 – 6 บริษัทที่อยู่ในตลาดหุ้นก็จะมีรายได้รวมที่สูงกว่าบริษัทนอกตลาดหุ้น ซึ่งก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าการที่บริษัทเข้าสู่ตลาดหุ้นนั้นก้เหมือนเป็นการเปิดประตูสู่โอกาสในการระดมเงินทุนจากนักลงทุนจำนวนมหาศาล ทั้งรายย่อยและสถาบัน ทำให้บริษัทมีเงินทุนเพียงพอในการลงทุนและทำให้ธุรกิจเติบโตได้อย่างก้าวกระโดด    และการที่บริษัทเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักหุ้นก็จะช่วยเสริมภาพลักษณ์และความน่าเชื่อถือของบริษัท แสดงให้เห็นถึงความโปร่งใสและการกำกับดูแลกิจการที่ดี ซึ่งก็จะดึงดูดลูกค้า นักลงทุน และพันธมิตรทางธุรกิจให้เข้ามาร่วมงานกับบริษัทมากขึ้นอีกด้วย หรือแม้กระทั่ง​​เป็นการเปิดโอกาสให้ผู้มีส่วนได้เสียในธุรกิจนั้น ได้มีส่วนร่วมในการพัฒนาเสนอแนะและปรับปรุงธุรกิจเดิมให้ดีขึ้น      แต่ก็ยังมีหลายบริษัทที่สามารถเติบโตได้อย่างต่อเนื่องโดยที่ไม่ต้องเข้าสู่ตลาดหุ้น จะเห็นได้จากธุรกิจอันดับที่ 7 – 8 อย่าง    “บจก.ก้าวหน้าไก่สด” ที่มีรายได้มากกว่า 4,339 ล้านบาท และยังเป็นฟาร์มเลี้ยงไก่ที่มีรายได้มากเป็นอับดับที่ 5 ของประเทศเลยทีเดียว ก้าวหน้าไก่สดเป็นธุรกิจครอบครัวหลักพันล้านที่กว่าจะมาถึงวันนี้ ไม่ง่าย ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านล้ม ผ่านลุก มานับไม่ถ้วน ซึ่งเป็นเรื่องของความตั้งใจจริงและไม่ล้มเลิกความฝัน คุณสุนีย์ ที่สู้ไม่ถอย สามารถพลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ในปี 40 ในช่วงฟองสบู่แตก นับเป็นจุดเปลี่ยน ที่ทำให้ขายได้เงินมากขึ้น และยังทำให้ก้าวหน้าไก่สดก็แข็งแรงขึ้น   และ “บจก.บ้านสาริน” ที่มีรายได้มากกว่า 912 ล้านบาท ถือว่าเป็นทุนท้องถิ่นยักษ์ใหญ่อสังหาริมทรัพย์ในจังหวัดอุบลราชธานี ที่สามารถฟันฝ่าวิกฤต และเติบโตเป็นผู้นำตลาดบ้านจัดสรรอันดับต้นๆ ภายในจังหวัด ที่อยู่มานานกว่า 26 ปีแล้ว บ้านสารินมีโปรดักต์ตอบโจทย์ลูกค้าทุกกลุ่ม แต่ยังคงเป็นโครงการอสังหาริมทรัพย์แนวราบทั้งหมด คอนโดฯยังไม่มี ลูกค้าหลัก 60% ซื้อบ้านในราคาเฉลี่ย 2-4 ล้านบาท เป็นกลุ่มข้าราชการหรือพนักงานเงินเดือนประจำ ส่วนที่เหลือเป็นกลุ่มตลาดบนอย่างเจ้าของธุรกิจซึ่งมีอัตราการเติบโตอย่างเห็นได้ชัด     โดยทั้ง 2 บริษัทนี้ถือว่าเป็นบริษัทนอกตลาดหุ้นที่เติบโตอย่างมากเนื่องจากเป็นบริษัทใหญ่ที่มีสภาพคล่อง หรือมีความสามารถในการกู้ยืม เพียงพอต่อการขยายกิจการ อีกทั้งยังมีหลายปัจจัยภายในที่ยังไม่มีแพลนที่จะเข้าสู่ตลาดหุ้นในเร็วๆนี้     อ้างอิงจาก:  – ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย – กรมพัฒนาธุรกิจการค้า – Optiwise – เส้นทางเศรษฐีออนไลน์ – ประชาชาติธุรกิจ   ติดตาม ISAN Insight & Outlook ทุกช่องทางได้ที่ https://linktr.ee/isan.insight   #ISANInsightAndOutlook #อีสาน #ISAN #อีสานอินไซต์ #Business #Economy #ธุรกิจ #เศรษฐกิจ #ธุรกิจอีสาน #เศรษฐกิจอีสาน #หุ้นในอีสาน #ตลาดหุ้น #ตลาดหลักทรัพย์ #บริษัทใหญ่ในอีสาน

วันที่ 6 ธันวาคมที่ผ่านมา เป็นวันเปิดหีบอ้อยผลิตน้ำตาลทราย ฤดูการผลิตปี 2567/68 ของโรงงานน้ำตาลภาคอีสาน ซึ่งต่อไปตั้งแต่สิ้นปีนี้ไปจนถึงต้นปีหน้า ก็จะเป็นช่วงที่เกษตรกรชาวไร่อ้อยเริ่มเก็บเกี่ยวผลผลิต โดยทุกๆปี จะพบปัญหาสำคัญจากการเก็บเกี่ยวอ้อยคือ “การเผาอ้อย” ที่ก่อให้เกิดปัญหาด้านมลภาวะไม่ว่าจะเป็น ควัน ฝุ่น PM 2.5 เถ้าจากการการเผาหรือที่เรียกกันติดปากว่า “หิมะดำ” ซึ่งส่งผลกระทบต่อสังคมเป็นวงกว้างในด้านทัศนียภาพและสุขภาพอนามัยของคนในพื้นที่ จากรายงานจุดความร้อนพื้นที่ปลูกอ้อย ในช่วงเวลาการเปิดหีบปีการผลิต เดือนธันวาคม – เมษายน 2566/2567 พบว่าภาคอีสานเป็นภาคที่พบจุดความร้อนในพื้นที่ปลูกอ้อยมากที่สุดในประเทศกว่า 1,237 จุด เนื่องจากมีพื้นที่เก็บเกี่ยวอ้อยมากที่สุด 4.6 ล้านไร่ รองลงมาเป็นภาคกลาง 661 จุด ภาคเหนือ 580 จุด และภาคตะวันออก 152 จุด ลดหลั่นลงตามพื้นที่ปลูกและเก็บเกี่ยวอ้อย โดยปริมาณอ้อยลักลอบเผาหรืออ้อยไฟไหม้ที่เกษตรชาวไร่อ้อยอีสานได้นำมาขายให้โรงงานมีปริมาณทั้งสิ้น 14 ล้านตัน หรือเป็นสัดส่วนกว่า 34% ของปริมาณอ้อยเข้าหีบในภาคอีสาน ทำไมต้องเผาอ้อย? สาเหตุที่การเผาอ้อยเกิดขึ้น มีอยู่ และจะยังคงมีต่อในอนาคต ปัจจัยหลักมาจากเรื่อง “ต้นทุน” โดยจากรายงานศึกษาของสำนักวิจัยเศรษฐกิจการเกษตร พบว่าชาวไร่อ้อยต้องแบกรับต้นทุนที่สูง เฉลี่ยทั้งประเทศประมาณ 10,974 บาท/ไร่ ส่งผลให้เกษตรกรชาวไร่อ้อยเลือกที่จะทำการ “เผาก่อนตัด” ซึ่งการเผาก่อนตัด จะช่วยให้ลดต้นทุนในด้านการเก็บเกี่ยว จากการที่ประหยัดเวลากว่าการตัดอ้อยสดถึง 3 เท่าต่อวัน จ้างคนน้อยกว่าและสามารถแรงงานตัดอ้อยได้ง่ายกว่า เนื่องจากการตัดอ้อยที่เผาแล้วนั้นง่ายกว่าตัดอ้อยสด ไม่ต้องเสี่ยงกับใบอ้อยบาดมือ แรงงานไร่อ้อยทั้งไทยและต่างชาติจึงชอบการตัดอ้อยเผา ในด้านของเครื่องจักร เกษตรกรชาวไร่อ้อยหลายรายเลือกที่จะไม่ใช้ เนื่องจากเครื่องตัดอ้อยสดนั้นหามาใช้ได้ยากกว่า มีต้นทุนที่สูง และอาจไม่เหมาะกับพื้นที่ของไร่ ด้วยเหตุนี้ปัจจัยด้านการประหยัดต้นทุนทำให้เกษตรกรชาวไร่อ้อยเลือกที่จะเผาไร่อ้อย   ปัญหามลภาวะที่เกิดจากการเผาอ้อย เป็นสิ่งที่ภาครัฐไม่ได้นิ่งนอนใจและพยายามแก้ไขเรื่อยมา โดยปีเก็บเกี่ยว 2567/68 นี้ บอร์ดคณะกรรมการอ้อยและน้ำตาล ได้ออกมาตรการลดการเผาอ้อยเพื่อลดฝุ่น โดยการเน้นจูงใจเกษตรกรชาวไร่อ้อยให้เลือกตัดอ้อยสดมากกว่า โดยมีแนวทางได้แก่ สร้างมูลค่าเพิ่มให้ใบและยอดอ้อย ในการให้ชาวไร่อ้อยส่งขาย ให้การสนับสนุนและดูแลเกษตรกรชาวไร่อ้อยที่เก็บเกี่ยวอ้อยสดโดยชาวไร่อ้อยจะมีรายได้เพิ่มประมาณ 120 บาท/ตันอ้อย และมาตรการสำคัญในปีนี้ที่แตกต่างไปจากเดิมคือ การหักเงินชาวไร่อ้อยเพิ่มขึ้นตามสัดส่วนอ้อยลักลอบเผาที่ส่งเข้าโรงงาน ตั้งแต่ 30-130 บาท/ตันอ้อย    ซึ่งหวังว่ามาตรการเหล่านี้จะลดการเผาอ้อยในพื้นที่ภาคอีสานและทั้งประเทศได้เพิ่มขึ้น เพื่อสิ่งแวดล้อมที่ดีขึ้น โดย อีสาน อินไซต์ จะขอติดตามประเด็นนี้ต่อไป พาย้อนเบิ่ง ในช่วง 20 ปีที่ผ่านมา “ไฟป่า” เผาวอดพื้นที่ป่าอีสานไปมากกว่า 5 แสนไร่🔥 #อ้อย #เผาอ้อย #pm2.5   ที่มา สำนักงานคณะกรรมการอ้อยและน้ำตาลทราย ฐานเศรษฐกิจ สำนักวิจัยเศรษฐกิจการเกษตร โรงงานน้ำตาลแห่งประเทศไทย ไทยรัฐออนไลน์

พามาเบิ่ง 10 พระเครื่องดังภาคอีสาน ดินแดนแห่งความศรัทธาและวัฒนธรรมอันงดงาม พระเครื่องในภาคอีสานนี้ไม่เพียงแต่เป็นที่เลื่องลือในด้านพุทธคุณที่หลากหลาย เช่น เมตตามหานิยม แคล้วคลาดปลอดภัย และโชคลาภ แต่ยังสะท้อนถึงวิถีชีวิตและความเชื่อของชาวอีสานที่สืบทอดกันมาช้านาน  เราจึงนำเสนอตัวอย่าง 10 พระเครื่องดังจากภาคอีสาน . 1.เหรียญพระอาจารย์มั่น-พระอาจารย์เสาร์ ปี พ.ศ. 2493 . 2.เหรียญหลวงปู่จันทร์ วัดศรีเทพ รุ่นแรก ปี พ.ศ. 2500 . 3.เหรียญหลวงปู่ดุลย์ วัดบูรพาราม รุ่นแรก ปี พ.ศ. 2508 . 4.เหรียญรูปเหมือนหลวงปู่รอด ปี พ.ศ. 2483 . 5.เหรียญพระอาจารย์สิงห์ วัดป่าสาลวัน รุ่นแรก ปี พ.ศ. 2477 . 6.รูปหล่อโบราณ หลวงปู่สุข วัดโพธิ์ทรายทอง ปี พ.ศ. 2512 . 7.เหรียญหลวงปู่พุธ วัดป่าสาลวัน รุ่นแรก ปี พ.ศ. 2509 . 8.เหรียญมนต์พระกาฬหลวงปู่หมุน . 9.เหรียญพระอาจารย์ฝั้น อาจาโร รุ่นแรก ปี พ.ศ. 2507 . 10.เหรียญหลวงพ่อมุม วัดปราสาทเยอร์ รุ่นแรก ปี พ.ศ. 2507 . ในเมื่อภาคอีสานมีประวัติศาสตร์ยาวนานและได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมและศาสนาพุทธอย่างแน่นแฟ้น ทำให้พระเครื่องถูกมองไม่เพียงแค่เป็นเครื่องรางของขลัง แต่ยังเป็นตัวแทนของคุณค่าทางจิตใจ การสืบทอดของมาจากบรรพบุรุษ ผู้คนในพื้นที่นี้จึงให้ความสำคัญกับพระเครื่องที่มีความเก่าแก่ ความขลัง หรือเป็นของเกจิอาจารย์ที่เป็นที่ตนเองนับถือ . แหล่งที่มาและราคาที่หลากหลายนั้นมีผลต่อตลาดพระเครื่องในภาคอีสานประกอบด้วยพระจากแหล่งวัดดัง วัดประจำท้องถิ่น และพระที่สร้างขึ้นใหม่โดยพระอาจารย์ชั้นนำ แต่ละแหล่งมีจุดเด่นแตกต่างกัน เช่น พระเครื่องบางองค์ราคาสูงเพราะมีประวัติศาสตร์มานานหรือสร้างโดยเกจิชื่อดัง ในขณะที่พระเครื่องรุ่นใหม่ที่เพิ่งสร้างอาจมีราคาย่อมเยากว่า ทำให้ผู้ซื้อมีทางเลือกหลากหลายตามกำลังทรัพย์และความชอบ อย่างไรก็ตาม ผู้ซื้อที่เป็นนักสะสมหรือผู้ที่ศรัทธามากก็ที่จะยอมจ่ายราคาสูงเพื่อแลกกับความหายากและความศรัทธา . ในปัจจุบันโลกดิจิทัลทำให้การซื้อขายพระเครื่องนั้นเปิดกว้างไม่ได้จำกัด ผู้ขายสามารถใช้สื่อสังคมออนไลน์ แพลตฟอร์มอีคอมเมิร์ซ และการไลฟ์สดเพื่อเข้าถึงผู้บริโภคในภูมิภาคอื่น ๆ และไปต่างประเทศ สิ่งนี้ช่วยขยายตลาดและเพิ่มความสะดวกในการซื้อง่ายขึ้น และยังได้มีผู้เชี่ยวชาญที่เป็นคนกลางในการตรวจสอบพระเครื่อง เพื่อสร้างความเชื่อมั่นระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย ความน่าเชื่อถือและชื่อเสียงของผู้ตรวจเช็คหรือผู้เชี่ยวชาญเป็นอีกหนึ่งปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อราคาซื้อขาย . และบางช่วงเวลาจะมีพระเครื่องบางรุ่นหรือบางสำนักเป็นที่นิยมอย่างมาก อาจมาจากข่าวสาร การประชาสัมพันธ์ การสื่อสารแบบปากต่อปาก หรือความต้องการในด้านพุทธคุณเฉพาะทาง เช่น พระที่ขึ้นชื่อด้านการปกป้องคุ้มภัยหรือด้านโชคลาภ สิ่งเหล่านี้ทำให้ราคาขึ้น-ลงตามกระแสความนิยม ความต้องการของตลาดในแต่ละช่วงเวลา   ที่มา: เพจ Eager of Know เรื่องราวของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในประเทศไทย  

  ปี 2565 มูลค่าบริษัท จังหวัด อันดับที่ 1 น้ำตาล เอราวัณ จำกัด 7,440 ล้านบาท หนองบัวลำภู อันดับที่ 2 โรงงานน้ำตาลบุรีรัมย์ จำกัด 7,108 ล้านบาท บุรีรัมย์ อันดับที่ 3 บริษัท น้ำตาลไทยอุดรธานี จำกัด 5,797 ล้านบาท อุดรธานี อันดับที่ 4 สหเรือง จำกัด 3,015 ล้านบาท มุกดาหาร อันดับที่ 5 อุตสาหกรรมน้ำตาลอีสาน จำกัด 2,515 ล้านบาท กาฬสินธุ์   ปี 2566 มูลค่าบริษัท จังหวัด อันดับที่ 1 น้ำตาล เอราวัณ จำกัด 7,442 ล้านบาท หนองบัวลำภู อันดับที่ 2 โรงงานน้ำตาลบุรีรัมย์ จำกัด 5,964 ล้านบาท บุรีรัมย์ อันดับที่ 3 บริษัท น้ำตาลไทยอุดรธานี จำกัด 5,814 ล้านบาท อุดรธานี อันดับที่ 4 สหเรือง จำกัด 3,074 ล้านบาท มุกดาหาร อันดับที่ 5 อุตสาหกรรมน้ำตาลอีสาน จำกัด 2,095 ล้านบาท กาฬสินธุ์ อ้างอิงจาก: CredenData, กรมพัฒนาธุรกิจ . ติดตาม ISAN Insight & Outlook ทุกช่องทางได้ที่ https://linktr.ee/isan.insight . #ISANInsightAndOutlook #อีสาน #ผลิตน้ำตาล #บริษัทผลิตน้ำตาล #โรงน้ำตาล #น้ำตาล