พามาเบิ่ง🧐ความหนาแน่นของประชากรในแต่ละพื้นที่และพีระมิดประชากรกัมพูชา🇰🇭

พามาเบิ่งความหนาแน่นของประชากรในแต่ละพื้นที่และพีระมิดประชากรกัมพูชา

.

กัมพูชามีประชากรรวมประมาณ 16.3 ล้านคน

คนกัมพูชาส่วนใหญ่พูด ภาษาเขมร (Khmer) ซึ่งเป็นภาษาราชการและภาษาหลักของประเทศ

.

มีเนื้อที่ประมาณ 181,035 ตารางกิโลเมตร หรือมีขนาดประมาณ 1 ใน 3 ของประเทศไทย เส้นเขตแดนโดยรอบประเทศยาวประมาณ 2,000 กิโลเมตร โดยมีเส้นเขตแดนติดต่อกับประเทศไทยยาว 798 กิโลเมตร

.

เศรษฐกิจและโอกาสการจ้างงาน – เมืองใหญ่ เช่น พนมเปญ เป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจ การศึกษา และอุตสาหกรรม ทำให้มีประชากรอพยพเข้ามาทำงาน

โครงสร้างพื้นฐานและการคมนาคม – พื้นที่ที่มีถนนและเส้นทางคมนาคมที่ดีจะดึงดูดผู้คนให้มาตั้งรกราก เช่น จังหวัดรอบ ๆ ทะเลสาบโตนเลสาบ (Tonle Sap)

สภาพภูมิประเทศ – พื้นที่ที่เป็นภูเขาหรือป่าไม้ เช่น ภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ มีประชากรเบาบาง

.

โครงสร้างเป็นพีระมิดฐานกว้าง– มีประชากรวัยเด็ก (0-14 ปี) และวัยแรงงานตอนต้น (15-29 ปี) จำนวนมาก แสดงถึงอัตราการเกิดที่ยังสูง แม้จะเริ่มลดลงเมื่อเทียบกับอดีต

อัตราการลดลงของประชากรเมื่ออายุสูงขึ้น– เมื่ออายุเพิ่มขึ้น โดยเฉพาะหลังวัย 50 ปีขึ้นไป สัดส่วนประชากรลดลงอย่างมีนัยสำคัญ ซึ่งสะท้อนถึงอายุขัยเฉลี่ยที่ยังไม่สูงมาก

จำนวนผู้หญิงมากกว่าผู้ชายในวัยสูงอายุ– หลังอายุ 60 ปีขึ้นไป ผู้หญิงมีจำนวนมากกว่าผู้ชาย ซึ่งเป็นแนวโน้มปกติในหลายประเทศ เนื่องจากอายุขัยเฉลี่ยของผู้หญิงมักสูงกว่าผู้ชาย

กัมพูชามีโครงสร้างประชากรที่ค่อนข้างหนุ่มสาว และมีกำลังแรงงานที่กำลังเติบโต ซึ่งมีผลกระทบอย่างมากต่อเศรษฐกิจและสังคมของประเทศ ต่อไปนี้เป็นภาพรวมของประชากรและโครงสร้างวัยแรงงานของกัมพูชา:

ภาพรวมประชากร

• ขนาดประชากร: ประมาณ 17 ล้านคน (ข้อมูลปี พ.ศ. 2566)
• อัตราการเติบโต: อัตราการเติบโตของประชากรค่อนข้างสูง
• การกระจายตัว: ประชากรส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบท แต่การย้ายถิ่นฐานเข้าสู่เมืองกำลังเพิ่มขึ้น

โครงสร้างอายุ

• กัมพูชามีประชากรวัยหนุ่มสาวจำนวนมาก โดยมีสัดส่วนประชากรวัยเด็กและวัยแรงงานสูง
• สัดส่วนประชากรวัยแรงงานที่สูงเป็นปัจจัยสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของประเทศ

โครงสร้างวัยแรงงาน

• กำลังแรงงานส่วนใหญ่ทำงานในภาคเกษตรกรรมและอุตสาหกรรมสิ่งทอ
• ภาคบริการ โดยเฉพาะภาคการท่องเที่ยว กำลังเติบโตและสร้างโอกาสการจ้างงานเพิ่มขึ้น
• รัฐบาลกัมพูชาให้ความสำคัญกับการพัฒนาทักษะแรงงานเพื่อตอบสนองความต้องการของตลาดแรงงานที่เปลี่ยนแปลงไป

ลักษณะเฉพาะของโครงสร้างประชากรและวัยแรงงาน

• ประชากรวัยหนุ่มสาวจำนวนมาก: ก่อให้เกิดโอกาสในการพัฒนาเศรษฐกิจ แต่ก็มีความท้าทายในการสร้างงานและให้การศึกษาแก่เยาวชน
• การเปลี่ยนแปลงจากภาคเกษตรกรรมสู่ภาคอุตสาหกรรมและบริการ: ส่งผลต่อความต้องการแรงงานที่มีทักษะที่แตกต่างกัน
• การย้ายถิ่นฐาน: การย้ายถิ่นฐานจากชนบทสู่เมืองก่อให้เกิดความท้าทายในการจัดการกับการเติบโตของเมืองและสร้างโอกาสในการจ้างงานในเมือง

ผลกระทบต่อเศรษฐกิจ

• ประชากรวัยแรงงานที่เพิ่มขึ้นเป็นปัจจัยสำคัญในการดึงดูดการลงทุนจากต่างประเทศ
• การพัฒนาทักษะแรงงานเป็นสิ่งสำคัญในการเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของกัมพูชาในเศรษฐกิจโลก
• การจัดการกับการเติบโตของเมืองและการสร้างโอกาสการจ้างงานในเมืองเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ยั่งยืน

ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่ากัมพูชามีประชากรและโครงสร้างวัยแรงงานที่สามารถเป็นแรงขับเคลื่อนเศรษฐกิจได้ อย่างไรก็ตาม การพัฒนาทักษะแรงงานและการจัดการกับการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจและสังคมเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเติบโตที่ยั่งยืนในอนาคต