ภาคอีสานในวันนี้ไม่ได้เป็นเพียงภูมิภาคเกษตรกรรมอย่างในอดีตอีกต่อไป เดือนตุลาคม 2568 มีโรงงานอุตสาหกรรมใหม่จดทะเบียนกว่า 21 แห่ง กระจายตัวในหลายจังหวัดทั่วภูมิภาค ทั้งจังหวัดใหญ่ที่เป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจ อย่างเช่น นครราชสีมา อุดรธานี อุบลราชธานี และจังหวัดชายแดนอย่าง มุกดาหาร การเติบโตของโรงงานเหล่านี้ เป็นสัญญาณของ “การย้ายฐานเศรษฐกิจ” ที่กำลังเกิดขึ้นจริงในอีสาน ซึ่งเริ่มเปลี่ยนจากพื้นที่แรงงานราคาถูก มาเป็นฐานผลิตที่มีความหลากหลาย มีศักยภาพด้านโลจิสติกส์ รองรับการส่งออก และเชื่อมต่อกับเศรษฐกิจอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขงได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นนั่นเอง
การเกิดขึ้นของโรงงานใหม่จำนวนมากกำลังสร้างแรงเหวี่ยงสำคัญต่อโครงสร้างสังคมภาคอีสาน โดยเฉพาะด้านแรงงาน เพราะการมีงานในพื้นที่เพิ่มขึ้นนั่นก็จะช่วยลดการอพยพออกนอกภูมิภาค ซึ่งเป็นปัญหามาอย่างยาวนานของคนอีสานที่ต้องเดินทางไปทำงานในกรุงเทพฯ หรือภาคตะวันออก การขยายตัวของภาคอุตสาหกรรมจึงไม่เพียงเป็นเรื่องเศรษฐกิจ แต่ยังมีมิติในทางสังคมที่ช่วยดึงดูดคนไว้กับบ้านเกิด
ในบรรดาโรงงานใหม่กว่า 21 แห่ง มี 10 แห่งแรก ที่โดดเด่นที่สุดในแง่มูลค่าการลงทุน โดยโรงงานที่ลงทุนสูงสุดคือ “บมจ.ทีพีไอ โพลีน เพาเวอร์” จังหวัดมุกดาหาร ด้วยวงเงินกว่า 1,836 ล้านบาท ประกอบธุรกิจผลิตกระแสไฟฟ้า ซึ่งเป็นสัญญาณว่าความต้องการพลังงานในอีสานกำลังเพิ่มสูงขึ้นทั้งจากโรงงานใหม่และการขยายเมือง การมีโรงไฟฟ้าในพื้นที่ยังลดต้นทุนด้านพลังงานและเพิ่มความมั่นคงทางระบบไฟฟ้า ทำให้อีสานสามารถรองรับการลงทุนใหม่ๆ ได้มากขึ้นในอนาคตนั่นเอง
อันดับถัดมาคือโรงงานผลิตวัสดุก่อสร้างจำนวนมาก อย่างเช่น โรงงานผลิตยางมะตอยใน อุบลราชธานี กาฬสินธุ์ และยโสธร สะท้อนให้เห็นถึงการเติบโตของโครงสร้างพื้นฐานในภูมิภาค ไม่ว่าจะเป็นถนน 4 เลน เส้นทางเชื่อมลาว-จีน หรือโครงข่ายรถไฟทางคู่ที่กำลังทยอยเปิดใช้ ขณะที่ธุรกิจแปรรูปอาหาร เช่น โรงฆ่าสัตว์ปีกในจังหวัดนครราชสีมา ยังคงเป็นรากฐานเศรษฐกิจที่แข็งแรงของภูมิภาค เพราะสอดคล้องกับพฤติกรรมผู้บริโภคและรองรับตลาดส่งออกไปประเทศเพื่อนบ้านได้ดี
จังหวัดใหญ่อย่างนครราชสีมา อุดรธานี และอุบลราชธานี ก็ยังคงเป็นจุดหมายสำคัญของนักลงทุน เนื่องจากเป็นเมืองที่มีระบบโลจิสติกส์ครบวงจร โรงงานด้ต่างๆ และอุตสาหกรรมเฉพาะทางจึงเริ่มกระจายตัวเข้ามามากขึ้น
การลงทุนในเดือนเดียวมากกว่า 20 แห่ง แสดงให้เห็นว่าอีสานเริ่มมีปัจจัยพื้นฐานที่เพียงพอ ทั้งแรงงาน ที่ดิน ราคาที่แข่งขันได้ และทำเลที่เชื่อมต่อประเทศเพื่อนบ้านได้ดี การเปลี่ยนแปลงนี้ไม่เพียงสร้างเม็ดเงินลงทุนเท่านั้น แต่ยังหมายถึงการจ้างงานที่เพิ่มขึ้น รายได้ที่หมุนเวียนในพื้นที่มากขึ้น และความเข้มแข็งของเศรษฐกิจท้องถิ่นที่ขยายตัวตามโรงงานใหม่อย่างเป็นระบบ
หากแนวโน้มนี้เดินหน้าอย่างต่อเนื่อง อีกไม่กี่ปีข้างหน้า ภาคอีสานบ้านเราอาจกลายเป็นศูนย์กลางอุตสาหกรรมใหม่ของไทยตอนบน ที่เชื่อมโยงตลาดลาว-กัมพูชา-เวียดนาม และรองรับการผลิตหลายประเภทที่เคยจำกัดอยู่เฉพาะในภาคตะวันออกหรือกรุงเทพฯ เท่านั้นนั่นเอง
อ้างอิงจาก:
– กรมโรงงานอุตสาหกรรม
ติดตาม ISAN Insight & Outlook ทุกช่องทางได้ที่
https://linktr.ee/isan.insight
#ISANInsightAndOutlook #อีสาน #ISAN #อีสานอินไซต์ #Business #Economy #ธุรกิจ #เศรษฐกิจ #ธุรกิจอีสาน #เศรษฐกิจอีสาน #โรงงานในอีสาน #โรงงานใหม่ในอีสาน #โรงงาน #ก่อตั้งโรงงาน
